เราทุกคน คือ ผู้ครองอาณาจักรแห่งลุ่มน้ำอันยิ่งใหญ่ ซึ่งประกอบด้วยแม่น้ำ 5 สายไหลมาบรรจบกัน
? แม่น้ำสายที่หนึ่ง ชื่อ รูปธารา เป็นแม่น้ำใกล้ตัว มองเห็นได้ชัด แต่เราไม่ค่อยจะรู้จักมันดีมากนัก
? แม่น้ำสายที่สอง ชื่อ เวทนาธารา ประกอบด้วยหยดน้ำวิเศษ 3 แบบ คือ แบบที่หนึ่งให้ความสุข แบบที่สองให้ความทุกข์ แบบที่สามให้ความรู้สึกเป็นกลางๆ
? แม่น้ำสายที่สาม ชื่อ สัญญาธารา เป็นแม่น้ำแห่งความทรงจำในอดีต ที่สร้างคุณค่า และ ความหมายต่างๆ ให้เกิดขึ้นกับอาณาจักรของเรา
? แม่น้ำสายที่สี่ ชื่อ สังขารธารา กระแสของแม่น้ำเปลี่ยนแปลงรวดเร็ว ไหลผ่านมาแล้วก็ผ่านไป หลากหลายรูปแบบ บางครั้งก็เชี่ยวกราด บางครั้งก็ไหลเย็น ตลอดทั้งวัน เรามักไหลล่องตามกระแสน้ำสายนี้ อย่างไม่รู้ตัว
? แม่น้ำสายสุดท้าย สายที่ห้า ชื่อ วิญญาณธารา เป็นแม่น้ำที่สะท้อนให้เห็นทุกสรรพสิ่งของเมือง ยิ่งในยามที่กระแสของแม่น้ำสงบ ก็ยิ่งสะท้อนให้เห็นความจริงได้ชัด
เราไม่ใช่ผู้ครองเมืองที่ดีมากนัก เพราะเรากลัวความจริงบางอย่าง เราเฉไฉออกนอกเมือง เรารับข่าวสารมากมายจากโลกภายนอก เราพูดถึงข่าวคราวนอกเมือง แต่เราละเลยข่าวท้องถิ่น ในเมืองของเราเอง เมืองของเรากำลังมีความขัดแย้ง และ มีการติดตั้งระเบิดเวลาอยู่
การคลี่คลายสถานการณ์ความขัดแย้ง รวมถึงการกู้ระเบิดให้หมดไปจากเมืองของเรา สามารถทำได้ด้วยการรับรู้ข่าวสารท้องถิ่นอย่างซื่อตรง เฝ้าดูเมืองของเราอย่างสม่ำเสมอ เรียกสิ่งนี้ว่า การภาวนา ซึ่งจะทำให้ธาราคีรีของเรา เป็นเมืองแห่งสันติภาพ และ เป็นมิตรที่ดีกับทุกคน
แรงบันดาลใจของงานเขียนนี้ เกิดจากการอ่านเรื่อง Restoring Peace within Yourself จากหนังสือ True Love เขียนโดยหลวงปู่ติช นัท ฮันห์ หลอมรวมเข้ากับประสบการณ์การเล่านิทานอย่างย่อ เรื่อง จิตตนคร พระนิพนธ์ ใน สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปรินายก ครั้งที่ผู้เขียนได้รับหน้าที่เป็นผู้นำชม งานวัดลอยฟ้า จิตตนคร
งานเขียนที่เกี่ยวข้อง : เรื่องย่อจิตตนคร ในงานวัดลอยฟ้า จิตตนคร : MIND CITY
